Gisteravond hadden we weer een culturele avond. We waren met een gezellige tafel vol, twaalf mensen. Zelf opende ik met een voorval dat me een ruime week eerder overkwam. Ik liep in de tuin toen Jan bij me ‘doorkwam’ . Jan, een succesvolle fruitkweker van rond de 70 heb ik een paar keer gevraagd mijn bessen goed te komen snoeien. Mijn bedoeling was dat van hem te leren. Die bepaalde keer stapte Jan op een moment over van de bessen op de door mijn zorgvuldig gesnoeide appelboom. Ik zag dat vanuit de kas gebeuren en vond daar wat van te moeten zeggen. Dat viel niet goed bij Jan en we hebben elkaar een tijd niet meer gezien. Een half jaar later zocht ik hem weer op en niet heel lang erna overleed hij. Ik denk nog regelmatig terug aan hem en doe dat met dankbaarheid, we hadden vaak goeie gesprekken en hoewel we erg verschillend waren hadden we respect en waardering voor elkaar.
Nu ik in de tuin liep, Jan in gedachten kreeg vroeg ik hem; “ Jan, wat kan ik voor jóu doen?”. En di-réct kreeg ik antwoord; “Janet”. Janet liet hij me voelen/weten moest ik opzoeken/bellen. En dat deed ik daagsterna of misschien wel diezelfde dag. Ik vertelde Janet, Jan’ s schoonzus wat me was overkomen. Dit voorval en een voorval van enkele maanden terug waren voorbeelden van mijn die me enthousiasmeren, gebeurtenissen die ik mensen wil meegeven, ze proberen hierin mee te krijgen dat dood niet dood is. De Geest blijft bestaan, de Mens is niet dood. Alleen zijn fysieke lichaam is dood. Ik wéét dat. Dit gaat veel verder dan overtuigd zijn of geloof. Mijn missie is mensen te bereiken dit idee ruimte te geven.
Simoon voegde haar verhaal toe na mijnes. Zij haalde een phrase aan uit het boek van het leven na de dood dat ik voorlees de eerste zondag van de maand.
Na Simoon vertelde een ander een voorval dat ook zij had mee gemaakt (al in 2009) waarbij ook ditzelfde thema, de dood, nu een bijna-dood ervaring zich had voorgedaan bij een kamergenote in het ziekenhuis. En het  thema ‘ verbinding met de Geest’ is ook daarna nog meer genoemd. Maar niet alleen dat kwam ter gehore. Een gedicht over ‘het leven’, een verhaal over midwinter, de heidense goden zijn uitgebreid genoemd. Ook benoemde iemand hoe ontzettend goed wij het hebben in ons land en wilde hierbij haar dankbaarheid voor alles wat we kunnen doen en kopen benadrukken. Weer een ander vertelde over zijn helderziende kleindochter hoe moeilijk het is voor haar de schoolgang te moeten ondergaan. Hij vroeg zich hardop af óf dat haar niet zou schaden wanneer zij het schoolprogramma moet blijven ondergaan.

Verder waren er ook toehorenden, en ook dat is toegestaan op een culturele avond.

Al met al een heel geslaagde avond. Wil ik nog wel effe mijn excuus hierbij meegeven dat het nét niet lekker warm werd. Hiervoor zullen we ons de volgende keer weer meer inzetten gaan.

Laatste mededeling is dat ik zondag 5 januari weer van plan ben te gaan voorlezen om 20 uur. Voel je welkom te komen luisteren.